مدح و شهادت حضرت عباس علیه‌السلام
او کیست؟ او را دوست و دشمن ستوده است دریا غزل در وصف چشمانش سروده است مهـتـاب مـی‌گـویـد نـخـواهـد رفـت بـالا هرکس جبین برخاک در گاهش نسوده است او کاشف الکرب است یعنی روی ماهش عمری غبار از روی آئـینه زدوده است جـای گـل از بـیـن مــزارش آب روئـیـد ازبس که چشمش سوگوار مشک بوده است باید که روی سـینه مـشکـش دفـن گردد مانند طفل از او حفافظت می‌نموده است می‌خـوانـد با گـریـه سـر سـاقـی سلامت اصلا نـمی‌دانـست که سهـمِ عـمود است حوریـه‌ای فــریـاد زد عـبــاس بـرگــرد صحبت ز دست بسته و روی کبود است |